Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nemo enim est, qui aliter dixerit quin omnium naturarum simile esset id, ad quod omnia referrentur, quod est ultimum rerum appetendarum. Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Nobis enim ista quaesita, a nobis descripta, notata, praecepta sunt, omniumque rerum publicarum reetionis genera, status, mutationes, leges etiam et instituta ac mores civitatum perscripsimus. Itaque si aut requietem natura non quaereret aut eam posset alia quadam ratione consequi. Duo Reges: constructio interrete. Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides. Vobis autem, quibus nihil est aliud propositum nisi rectum atque honestum, unde officii, unde agendi principlum nascatur non reperietis.
Urgent tamen et nihil remittunt. Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Nihil acciderat ei, quod nollet, nisi quod anulum, quo delectabatur, in mari abiecerat. Tertium autem omnibus aut maximis rebus iis, quae secundum naturam sint, fruentem vivere. Aristoteles, Xenocrates, tota illa familia non dabit, quippe qui valitudinem, vires, divitias, gloriam, multa alia bona esse dicant, laudabilia non dicant.
Stulti autem malorum memoria torquentur, sapientes bona praeterita grata recordatione renovata delectant. Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta. Propter nos enim illam, non propter eam nosmet ipsos diligimus. Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant. Nam si beatus umquam fuisset, beatam vitam usque ad illum a Cyro extructum rogum pertulisset. Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae? Immo istud quidem, inquam, quo loco quidque, nisi iniquum postulo, arbitratu meo. Ergo infelix una molestia, fellx rursus, cum is ipse anulus in praecordiis piscis inventus est? Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Si alia sentit, inquam, alia loquitur, numquam intellegam quid sentiat; Servari enim iustitia nisi a forti viro, nisi a sapiente non potest. Ad quorum et cognitionem et usum iam corroborati natura ipsa praeeunte deducimur.
Atque hoc dabitis, ut opinor, si modo sit aliquid esse beatum, id oportere totum poni in potestate sapientis. Et ais, si una littera commota sit, fore tota ut labet disciplina. Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt. Mihi enim satis est, ipsis non satis. Epicurei num desistunt de isdem, de quibus et ab Epicuro scriptum est et ab antiquis, ad arbitrium suum scribere? Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam. Cum autem paulum firmitatis accessit, et animo utuntur et sensibus conitunturque, ut sese erigant, et manibus utuntur et eos agnoscunt, a quibus educantur.
Partim cursu et peragratione laetantur, congregatione aliae coetum quodam modo civitatis imitantur; Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Isto modo, ne si avia quidem eius nata non esset. Et hunc idem dico, inquieta sed ad virtutes et ad vitia nihil interesse. Et hanc quidem primam exigam a te operam, ut audias me quae a te dicta sunt refellentem. Quid, si non modo utilitatem tibi nullam afferet, sed iacturae rei familiaris erunt faciendae, labores suscipiendi, adeundum vitae periculum? Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet. Ita est quoddam commune officium sapientis et insipientis, ex quo efficitur versari in iis, quae media dicamus.
